مرجع خبری رئال مادرید : اس در گزارشی نوشت: یکی قهرمان مرحله یک‌هشتم و نیمه‌نهایی جام حذفی بود و دیگری ستاره مرحله یک‌چهارم. هیچ‌کدام در ابتدا نقشی محوری در برنامه‌ها نداشتند و مسیرشان از قبل مشخص بود: یکی در جایگاه بازیکن مکمل و دیگری در نقش بازیکن جوانی که باید خود را ثابت می‌کرد. اما حالا مسیرهایشان به هم رسیده است. غیبت امباپه در نخستین بازی‌های جام جهانی باشگاه‌ها و هم‌زمان نبودن اندریک، فرصتی طلایی به گونسالو داد تا بدرخشد؛ فرصتی که او به بهترین شکل از آن بهره برد و اندریک را در موقعیتی دشوار قرار داد. بازیکنی که قرار بود جانشین مستقیم امباپه باشد، اکنون با خطر تنزل به جایگاه ذخیرهِ ذخیره روبه‌رو است و باید تصمیم بگیرد: برای دقایق بازی در مادرید بجنگد یا برای پیدا کردن فرصت، به جایی دیگر برود.

اندریک هم پیش‌تر همان‌طور که گونسالو حالا درخشیده، دروازه‌ها را گشوده بود: دو بازی در سانتیاگو برنابئو، دو گل. اولین گل را با پیراهن تیم ملی برزیل و در حالی‌که هنوز ۱۷ ساله بود، در دیداری دوستانه مقابل اسپانیا به ثمر رساند و خود را به هواداران آینده‌اش معرفی کرد. پیش از آن هم در ومبلی گل زده بود. اولین حضور رسمی‌اش با پیراهن رئال مادرید هم با گل به وایادولید همراه شد. در اولین بازی لیگ قهرمانان هم مقابل اشتوتگارت گل زد.

اما دقایق بازی‌اش قطره‌چکانی رسید. فینال‌بردی‌اش در لیل، زمانی که امباپه مصدوم بود، ماه‌ها فقط در حد یک خاطره باقی ماند. جام حذفی، صحنه نمایش او بود: پنج گل مهم زد و رئال را تا فینال رساند. او نزدیک بود آقای گل جام هم شود. بیش از ۴۰ درصد دقایق حضورش در فصل را در همان تورنمنت تجربه کرد و حتی در جام حذفی ده دقیقه بیشتر از لیگ بازی کرد.

آسیب‌دیدگی درست در بدترین زمان رخ داد؛ زمانی‌که داشت به ترکیب اصلی نزدیک می‌شد و آنچلوتی اعتماد بیشتری به او نشان می‌داد. در دیدار برابر سویا و در هفته ماقبل پایانی، دچار پارگی تاندون همسترینگ پای راست شد و دو ماه خانه‌نشین گشت: پایان فصل، پایان رؤیای حضور در جام جهانی باشگاه‌ها و هم‌زمان، شروع کار ژابی آلونسو. در همین مقطع و با بیماری امباپه، پنجره‌ای پیش روی گونسالو گشوده شد؛ فرصتی که او از دست نداد: چهار بازی، سه گل و یک پاس گل؛ یعنی یک تأثیر مستقیم روی گل در هر ۹۸ دقیقه. او تنها بازیکن تورنمنت است که در همه دیدارها گل زده یا پاس گل داده است.

گونسالو جایگاهی را تصاحب کرده که قرار بود از آن اندریک باشد: جانشین اصلی امباپه. این درخشش، آینده اندریک را به خطر انداخته؛ آینده‌ای که قرار بود دومین فصل او برای پیشرفت باشد. اندریک هم واکنش نشان داده است: با وجود آن‌که برای بازی در جام جهانی به موقع بهبود نمی‌یابد، به میامی سفر کرده تا روند ریکاوری‌اش را زیر نظر آلونسو ادامه دهد. حالا همه‌چیز در معرض تصمیم‌گیری است؛ فصلی که شاید سرنوشتش را تغییر دهد.