مرجع خبری رئال مادرید: زیر نام من و ۱۵ جام اروپایی که در کارت عضویتم حک شده، نوشته شده: سپتامبر ۱۹۸۵. یعنی سال آینده ۴۰ سال از عضویتم در باشگاه فوتبال رئال مادرید می‌گذرد. تمام یک عمر صرف ساختن چیزی بسیار فراتر از “دارایی اقتصادی بیش از ۱۰,۰۰۰ میلیون یورو” شده است، یعنی مبلغی که فلورنتینو پرز در مجمع اعضای قانونگذار ارزیابی کرد. ۱۰,۰۰۰ میلیون یورو در مقایسه با اشتراک‌گذاری عشق به فوتبال با پدرم، برادرانم، خواهرزاده‌ها و دخترانم چه ارزشی دارد؟ تقلیل چنین چیزی به اصطلاحات یک هیئت سهامداران، توهین‌آمیز است. با این حال، هدف دو یا سه برابر کردن سودهاست تا باشگاه زنده بماند و حتی به گفته رئیس، فوتبال را نیز نجات دهد.

فلورنتینو پرز سال‌هاست که از آخرالزمان خبر می‌دهد، در حالی که تیم همچنان به فتح جام‌ها ادامه می‌دهد. جالب است. او می‌گوید فوتبال مرده است، دیگر درآمدی برای پایدار نگه داشتن آن وجود ندارد، جوانان دیگر علاقه‌ای به تماشای آن ندارند و همه باشگاه‌ها به سمت نابودی می‌روند. او در مجمع همچنین تأکید کرد که پروژه ۱۰۰ میلیونی برای پارکینگ و کنسرت‌ها تقریباً یک هدیه به محله‌ای در چامارتین بود که از خدمات بی‌بهره است. و گویا تنها چیزی که نمانده بود اضافه کند این بود که چرا همسایه ها  ما را با شکایت‌ها جریمه می‌کنند. لحن پدرانه بیش از حدی داشت و ادب کافی نداشت، اگر هدفش این بود که اعضا را متقاعد کند تا ۴۹ درصد از باشگاه را به بهترین پیشنهاد بفروشند و این‌گونه با دلارهای نفتی و سرمایه‌گذاران رقابت کنند. به عبارتی، فروش به دشمن برای شبیه شدن به آنها و دست کشیدن از خطاب کردن یوفا و فیفا به آنچه هستند: فاسدانی که توسط تلویزیون‌ها، اسپانسرها و دولت‌های غیردموکراتیک فاسد شده‌اند، که آماده‌اند هر مانعی را بشکنند تا همچنان از آب، کره بگیرند.

شکی ندارم که فلورنتینو پرز بخشی از رئال مادرید را به فروش خواهد گذاشت. او می‌گوید و خواهد گفت که این برای حفاظت از دارایی اعضا است. اما من معتقدم این پایان است. پایان باشگاهی که تنها با پول اعضایش بزرگ‌ترین استادیوم اروپا را بنا کرد. باشگاهی مستقل که زیر بار هیچ‌کس نمی‌رود و حتی یک سانتی‌متر از اصول اخلاقی‌اش را به رقیب واگذار نمی‌کند، چه رسد به اینکه ۴۹ درصد از دارایی ۱۰,۰۰۰ میلیون بی‌ارزش را به او واگذار کند.

دیگو بارکالا- آس