یکشنبه 28 اردیبهشت
مرجع خبری رئال مادرید : کورتوا یک ضربه پنالتی را مهار کرد و دو گل مسلم را نجات داد؛ یکی برابر ساکا و دیگری مقابل مارتینلی. تنها کسی که وظیفه‌اش را مطابق با برنامه آنچلوتی انجام داد، تیبو کورتوا بود. سایر بازیکنان، در میدان حضور نداشتند؛ نه امباپه، نه وینیسیوس، نه رودریگو، و نه بلینگهام… به‌نوعی می‌توان گفت رئال مادرید قربانی هیجان‌زدگی بیش‌ازحد خود شد. آنچلوتی در کنفرانس پیش از بازی گفته بود: «عقل، قلب و شهامت.» اما همگی، به طرز غیرقابل‌باوری، بخش اول را فراموش کردند — یا شاید نه‌چندان غیرقابل‌باور؛ چرا که همه خود را تسلیم آن موج از احساسات غیرمنطقی کرده بودند که از بازگشت معجزه‌آسا سخن می‌گفت، تا جایی که وقتی بازی آغاز شد، گویا بازگشت امری قطعی و اجتناب‌ناپذیر تلقی میشد.
رئال مادرید بازی را بی‌نظم آغاز کرد، بر پایه هیجانات و واکنش‌های لحظه‌ای… بدون بهره‌گیری از «عقل». تیم از همان دقیقه نخست طوری بازی میکرد که انگار تنها ۲۰ دقیقه تا پایان وقت باقی مانده است. اما این بازی، چیز دیگری می‌طلبید: کنترل توپ، بازی در حوالی محوطه جریمه آرسنال با مالکیت و دقت، نه ارسال‌های بی‌هدف و بلند که به راحتی توسط رایا و خط دفاعی‌اش مهار میشد، آن هم بدون وجود مهاجمی کلاسیک نظیر خوسلو که بتواند از این ارسال‌ها استفاده کند.
زیرا این بازیکنِ هدف، تنها یکی از چندین قطعه گمشده در پازلی است که با تکیه بر چهار بازیکن فوق‌ستاره بسته شده است. شاید اکنون زمان آن رسیده که به این مسئله فکر شود: آیا این تیم چیزی بیش از همان چهار بازیکن دارد؟ یا اینکه سایر اجزا فاصله‌ای بسیار زیاد و نگران‌کننده با آن‌ها دارند؟ مدافع کناری کم داریم، شاید به یک مدافع مرکزی دیگر نیز نیاز باشد. تیم به وضوح فاقد بازیکنی است که بتواند مرکز ثقل بازی را در اختیار بگیرد و هدایت‌گر اصلی تیم باشد. شاید یک مهاجم هدف بلندقد و تمام‌کننده نیز نیاز باشد تا در مواقع خاص، «طرح ب» در اختیار تیم قرار گیرد.
در فصل گذشته، مادرید با معجزه قهرمان اروپا شد. اما انباشت معجزات پشت سر هم، امری محال است؛ حتی اگر قلب و شجاعت زیادی در میدان گذاشته شود.
مارکو رویز – آس
آخرین مُد کفنه و راه‌در‌رو نی
پس رژیم رو تخته با باند درمانی
انصافا تیم ما یکی از بی تاکتیک ترین تیمهای اروپاست.
وقتی که بازی دورتموند و غارسا رو دیدم معنی تلاش و دوندگی هدفمند رو در تیم دورتموند دیدم.اگه گل بخودی نمیزدن احتمال زیاد کامبک میزدن.
دوستان باید واقع بین باشیم اگه قرار بود رئال امسال قهرمان اروپا بشه واقعا به فوتبال ظلم میشد. طرفدارا تحت هر شرایطی دوست دارن تیمشون قهرمان بشه .اما خدا وکیلی میشه با این سبک بازی قهرمان شد.؟
وقتش رسیده یه مربی جدید بیاد و با رفتن چند بازیکن بی کیفیت و اومدن چند بازیکن با انگیزه.روح تازه ای به تیم دمیده بشه.
من فقط میخوام بدونم رو آیپد پسرش و دستیارش چی هست که تیم آنالیزش از بیخ کنسله سوپری چیزی میبینن به جای تحلیل چون واقعا این حجم از بی تاکتیکی عجیبه آخه کدوم مرد مومنی میگه برای وینی و امباپه و رودریگو سانتر کن آخه واسکز سانتر کنه؟؟ ای خدااااا
دقیقا مغز ندارن یکی مثل رودیگر و وینی و آلابا و مندی و واسکز که از دم تعطیل هستن رودریگو و جواد و کورتوا مغز دارن بقیه تا ی حدی مغز دارن
برا من جالبه که یه تیم مثل بارسلونا با مثلث مسی نیمار و سوارز یا مثلث رونی رونالدو تِوز برنامشون واسه گلزنی اکثرا روی زمین بود . همین الان بارسلونا با اینکه لوا رو داره اما اکثر گلهاش روی زمین زده میشه. اونوقت برنامه آنجلوتی سانتر سانتر سانتر یا رسوندن توپ به وینیسیوس یا رودریگو تا در طول ۹۰ دقیقه شاید بتونن یه حرکتی بزنن.
الان که فکر میکنم به نظرم رئال هافبک هاش خیلی تدافعی هستن و هیچ میلی به کارهای هجومی ندارن. دائم به خط دفاع چسبیدن. فاصله هافبک ها تا دفاع خیلی کمه اما فاصله هافبک ها تا مهاجما اکثر اوقات اندازه نصف زمینه. فقط بلینگام رو به جلو هست که اونم وقتی ۶ تا بازیکنت موندن تو زمین خودت چه فایده ای داره. جلوی آرسنال در حالی که تیم نیاز به بازی رو به جلو و پرس حریف داشت با آوردن سبایوس دائم دو تا هافبک دفاعی جلوی دو تا مدافع وسط داشتیم و باعث شد که عملا بلینگام تو مرکز زمین تنها بشه و از اون به بعد دیگه زمینو از دست دادیم و یه خلا بزرگ ایجاد شد.نکته ای که هست به نظرم تیم به یک بلینگام نه به دو تا بلینگام نیاز داره.بازیکن هایی که از خط وسط بیان بزنن تو دفاع حرکت توی عمق انجام بدن تا امثال وینی و امباپه فضای باز بیشتری گیرشون بیاد.
اقای آنجلوتی خداحافظ باورم نمیشد انقد بی تاکتیک باشیم فقط سانتر انگار رونالدو بیل و بنزما تو زمین هستن .دقت کردید یه زمانی رو هوا چقدر خوب بودیم الان اصلا مهاجم سر زن نداریم تیم ویه جور بستیم رو ضربات شروع مجدد هیچ شانسی نداریم
جالبه هر چی به آخر فصل نزدیک تر شدیم تیم از هم پاشیده تر شد..از مصدومیت سبایوس به این ور کاملا تیم معمولی بازی میکرد..همه افت کرده و بی نظمن..هر کی برای خودش بازی میکنه..هر از گاهی کار تیمی میکنیم اما کلیت بازی همش سردرگمیه…بازم میگم علاج تیم کلوپه..با امثال آلونسو و زیدان و بقیه فقط دور باطل میزنیم..
گله ی شیری که توسط گوسفند اداره میشد
۳۰ دقیقه اول نشون دادیم جرعت و توانایی فردی داریم
ولی تاکتیک نداریم
چون معلوم بود بودن تاکتیک هستیم
یه بار سانتر میکردیم
یه بار عمقی کار میکردیم
اگر مثل ۳۰ دقیقه اول توی بازی قبلی یا ۶۰ دقیقه بعدی بازی میکردیم قطعا کامبک میزدیم
۳۰ دقیقه اول هم به جز اون پنالتی امباپه که رد شد موقعیت درست و حسابی نداشتیم
تیمی که میخواد ۳ گل بازی رفت جبران کنه و کامبک بزنه به نظرت کلا توی ۹۰ دقیقه بازی برگشت باید ۳ توپ در چهارچوب داشته باشه؟؟؟
تیم بدون برنامه بازی میکرد
آره اوایل فشار می‌آوردیم ولی همون هم بدون برنامه بود و تا به دروازه آرسنال می‌رسید موقعیت گلزنی خوب ایجاد نمیکرد
همون فشار آوردناش منو خوشحال کرده بود والا راست میگی هیچ کار خاصی نکردیم
رودریگو و وینی و امباپه بدون برنامه بودن و سه تاشون چپ
متوجه شدم وازکز جای رودریگو قرار گرفته که واسم تعجب بود مگه قرار نیست نوبتی جایی که هستن رو عوض کنن
ترکیبی که یه شیرین عقل مثل رودیگر داخلشه اصلا بویی از مغز نبرده
خلاصه : رئال مادرید کصمغز بود