مرجع خبری رئال مادرید : دین هویسن، پدیده ۲۰ ساله و ستاره جدید خط دفاعی رئال مادرید، درباره آینده، الگوهای فوتبالی‌اش و انتقال بزرگش به مادرید صحبت می‌کند

دین هویسن، متولد آمستردام در سال ۲۰۰۵، در حالی که تنها ۲۰ سال دارد، به یکی از مهم‌ترین مدافعان حال حاضر فوتبال تبدیل شده است. او که در تاریخ ۲۰ مارس نخستین بازی ملی خود را مقابل هلند انجام داد، تا پیش از آن برای بسیاری ناشناخته بود، چرا که در باشگاه بورنموث انگلیس بازی می‌کرد. حالا با انتقالی ۵۸ میلیون یورویی به رئال مادرید، وارد مرحله‌ای جدید از دوران حرفه‌ای‌اش شده است.او در گفت‌وگویی با نشریه آسدرباره چالش‌های لیگ ملت‌ها، انتقال به رئال، و آینده‌اش صحبت می‌کند.

آیا امروز، در دوم ژوئن، خوشحال‌ترین مرد دنیا هستی؟
می‌توان گفت همین‌طور است، هرچند شاید پدرم از من هم خوشحال‌تر باشد! (با خنده)

آیا تصور می‌کردی فصل را این‌گونه به پایان برسانی؛ نزدیک به فینال لیگ ملت‌ها و در آستانه حضور در جام جهانی باشگاه‌ها با رئال؟
برنامه‌ام این بود که دو سال در بورنموث بمانم، پیشرفت کنم و بعد ببینم چه پیش می‌آید. اما همه‌چیز خیلی سریع‌تر از انتظارم اتفاق افتاد.

می‌گویند وقتی برای بازی در تیم ملی اسپانیا از تو دعوت شد، مشخص بود که خودت را مالاگایی، طرفدار مالاگا و البته مادریدی می‌دانی…
بله، اتاقم را با رنگ‌های مالاگا و لوگوی تیم بالای تخت رنگ کرده بودم. هنوز هم بازی‌های مالاگا را دنبال می‌کنم، ولی حالا اولویت من رئال مادرید است.

از مالاگا با ۴۷۰ هزار یورو به یوونتوس رفتی، و حالا با ۵۸ میلیون به رئال؛ این رقم‌ها تو را نمی‌ترساند؟
خیلی نه. این مبلغ همان بند فسخ قرارداد بود.

تا قبل از بازی مقابل هلند، عموم مردم تو را نمی‌شناختند. در آن روز احساس خاصی داشتی؟
قطعاً. آن روز خیلی ویژه بود. تا الان بزرگ‌ترین دستاورد من بوده.

اگر بخواهی سبک بازی‌ات را توصیف کنی، بیشتر به واران شباهت داری یا راموس؟
قطعاً راموس. او الگوی من است.

سبک بازی‌ات کمی به فرناندو هیرو هم شباهت دارد…
ممکن است. ما هر دو اهل مالاگا هستیم، شاید چیزی در آن باشد…

اگر با رئیس رئال مادرید، فلورنتینو پرز، صحبت کنی، چه می‌گویی؟
از او و تمام افرادی که این انتقال را ممکن کردند، تشکر می‌کنم. از مدیران ورزشی تا همه کسانی که نقش داشتند. خیلی خوشحالم.

ژابی آلونسو در تماس با تو چه گفت؟
کمی درباره تیم، برنامه‌هایش و پروژه صحبت کردیم. هدف ما بازگشت به مسیر قهرمانی است و مطمئنیم که می‌توانیم.

از تو درباره نقشت در تیم چه انتظاری دارد؟
بله، به‌خصوص درباره بازی با توپ. من مدافعی هستم که با توپ خوب بازی می‌کنم و می‌توانم در روند بازی‌سازی نقش داشته باشم.

ژابی در تیم ملی با بوسکتس زوج خط میانی بود؛ آیا درباره نحوه بازی‌سازی صحبت کرد؟
این‌ها جزئیات خصوصی‌تری است که در زمین مشخص خواهد شد.

آیا هنوز هم از شرایط فعلی‌ات درک کامل داری؟
نه خیلی. هنوز کاملاً درک نکرده‌ام، ولی حالا اینجا در رئال هستم و همه تلاشم را می‌کنم.

الگوی اصلی تو در خط دفاعی کیست؟
سرجیو راموس. برای من کامل‌ترین مدافع است. همه چیز داشت.

کدام دوره از دوران راموس را بیشتر دوست داری؟
همه دورانش؛ رهبری، گلزنی، شخصیت و کاریزما. برای همین او الگوی من است.

ماجرای تماس ژوزه مورینیو در روز کریسمس چیست؟
با خانواده‌ام بودم که تماس گرفت. باورم نمی‌شد. خیلی ممنونش هستم. خیلی خوشحالم که آن دوران را در رم تجربه کردم.

آیا فوراً تو را بازی داد؟
بله. همه می‌دانند مورینیو چطور است؛ شجاع است و اگر به چیزی باور داشته باشد، دنبال آن می‌رود.

در لیگ برتر مقابل هالند و ایساک بازی کردی؛ فکر می‌کنی در لالیگا هم همین‌قدر مهاجم قدرتمند وجود دارد؟
سبک بازی متفاوت است. در لالیگا بیشتر بین خطوط بازی می‌شود و کمتر تک‌به‌تک، ولی این هم برای من خوب خواهد بود.

از هم‌بازی شدن با امباپه خوشحالی؟
مسلماً. من می‌خواهم با بهترین‌ها بازی کنم. امباپه، وینیسیوس، رودریگو، بلینگام… همه فوق‌العاده‌اند.

پدرت مهاجم بوده و تو مدافع. بحثی در این‌باره دارید؟
بله، پدرم دوست داشت مهاجم باشم، ولی آن سبک برای من نبود. البته شاید کمی از حس گلزنی‌اش را گرفته‌ام؛ معمولاً در هر فصل چند گل می‌زنم.

در بازی هوایی هم خوب هستی…
تلاش می‌کنم که باشم.

آیا آن حس مهاجمانه کمک می‌کند در موقعیت گل قرار بگیری؟
بله، همان حس تشخیص اینکه توپ کجا خواهد افتاد.

دوست داری کدام بازیکن رئال را بیشتر از همه بشناسی؟ بلینگام؟
تا حالا فقط آسنسیو را شخصاً می‌شناختم، ولی مشتاقم همه را ببینم. چند نفر، شاید شش یا هفت نفر، به من پیام دادند و خوش‌آمد گفتند.

تو راست‌پا هستی، ولی با پای چپ هم خوب بازی می‌کنی؛ مثل رافائل نادال؟
بله، وقتی کوچک بودم در حیاط خانه دروازه‌ای داشتم و سعی می‌کردم با پای چپ توپ را به تیرک بزنم. این تمرین باعث شد پیشرفت کنم و بعدها در تمرینات و سپس در مسابقات استفاده کنم و این‌گونه با هر دو پا مسلط شدم.

آیا پدرت باعث شد این مسیر را بروی؟
بله، او این ایده را به من داد.

در رئال مادرید چه شماره‌ای خواهی پوشید؟ در تیم ملی ۱۲ و در بورنموث ۲ که مال کارواخال است…
در بورنموث فقط شماره ۲ آزاد بود و در تیم ملی ۱۲ را داشتم. زیاد نگران شماره نیستم، هر چه شد، شد.

اولین بازی‌ات برای اسپانیا مقابل کشور محل تولدت بود. خانواده‌ات در ورزشگاه بودند. چه احساسی داشتی؟
سوت زدن‌ها و فحاشی‌ها را انتظار داشتم. از قبل می‌دانستم چه چیزی در انتظارم است. در گرم کردن هم شنیدم. اما برایم مهم نبود. حتی انگیزه‌ام بیشتر شد.

از بین چهار زبانی که بلدی، بیشتر از کدام استفاده می‌کنی؟
بیشتر اسپانیایی صحبت می‌کنم.