مرجع خبری رئال مادرید: بی‌تردید روز شنبه، از جایگاه ویژه ورزشگاه لاکارتوخا، زمانی که خوزه مارتینس «پیری» – یکی از سه بازیکن برتر تاریخ رئال مادرید، اسطوره‌ای بی‌بدیل، الگویی ماندگار – شاهد ورود فده والورده به زمین باشد، او را همچون امتدادی از خود در میدان خواهد دید.

فده والورده نماینده واقعی ارزش‌های اصیل مادریدی است؛ از پایین‌ترین سطوح، بی‌سر و صدا، با تلاش، پشتکار و البته کیفیت بالا، به جایگاهی رسیده که اکنون برای هر سرمربی‌ای که روی نیمکت رئال می‌نشیند، عنصری انکارناپذیر و کلیدی محسوب می‌شود. با این‌حال، بی‌تردید کسی که بیش از همه توانسته او را درک کند، کارلو آنچلوتی است. آنچلوتی از والورده در تمامی پُست‌ها بهره برده، حتی در موقعیت‌هایی دشوار نظیر دفاع کناری. اما او هرگز شکایتی نکرد؛ همیشه منظم، متعهد، محترمانه در برابر مربیان، و بسیار محبوب در میان هم‌تیمی‌هایش. با شوت‌هایی قدرتمند، گل‌هایی تماشایی و سرنوشت‌ساز، فده والورده بازیکنی است که نه‌تنها در حال حاضر حیاتی است، بلکه آینده‌ای درخشان به‌عنوان یکی از ارکان رئال مادرید پیش رو دارد.

آغوش ابدی آنچلوتی پس از گل بی‌نظیر والورده به اتلتیک، دو دلیل داشت: نخست و مهم‌تر، این‌که او با آن گل، مربی‌اش را از اخراجی محتمل نجات داد؛ و دوم، قدردانی از تلاش و حرفه‌ای‌گری کم‌نظیر این بازیکن وفادار.

والورده چه درون میدان و چه خارج از آن، یک «بازیکن ثابت» است. اگرچه برای برخی، مقایسه والورده با پیری ممکن است اندکی – تنها اندکی – اغراق‌آمیز به‌نظر برسد، اما تنها حقیقت قطعی این است که پیری، رئیس افتخاری باشگاه رئال مادرید، از سبک بازی و تعهد فده والورده احساس غرور می‌کند و خود را با او هم‌ذات‌پنداری می‌نماید.

به‌درستی گفته شده: والورده، پیریِ جدید رئال مادرید است. و باید با دقت به مفهوم این جمله نگریست، چرا که مادریدی‌های اصیل آن را به‌خوبی درک می‌کنند و ارزشش را می‌دانند.

روبرتو گومز – مارکا