مرجع خبری رئال مادرید : با توجه به این که تیم ملی کشورم را بیشتر از هر چیزی دوست دارم (آنهایی که من را می شناسند می توانند تایید کند) سعی کردم که چند ساعت منتظر بمانم و بعد این نوشته را بنویسم تا یادداشتم حاصل خشم ناگهانی پس از مشخص شدن لیست تحریک آمیز جدید لوئیز انریکه برای بازی حساس روز چهارشنبه مقابل ایتالیای قدرتمند نباشد. کلمه “تحریک” را انتخاب کردم چرا که عبارت دیگری را برای توصیف این حقیقت تلخ پیدا نکردم. درست است که در لیست قبلی آبل رویز حضور داشت و حالا نه، آن هم در حالی که موراتا و جرارد مورنو مصدوم شده بودند و این نشان می دهد که انتخابش در آن زمان یک تصمیم ناگهانی بوده است. به همین خاطر حالا گاوی، محصول آکادمی بارسلونا را دعوت کرده که فقط سه بازی داشته است. تصور می کنم که گاوی آستوریایی از نظر او مطمئن تر از آسنسیو است ، آن هم در حالی که موتور آسنسیو تازه راه افتاده و اخیرا مقابل مایورکا هت تریک کرده است. اما احتمالا او فراموش کرده که آسنسیو در رئال مادرید بازی می کند. برایم سخت است که باور کنم که لوئیز انریکه بازیکنان تیم سابقش را دلیل موجهی می داند تا از غرور خود دفاع کند. مشکل از جایی آغاز می شود که اسپانیا فراتر از هر چیزی است و در این جا نباید باشگاه ها مد نظر قرار بگیرند و به همین خاطر این رفتار را درک نمی کنم. حالا یاد زمانی می افتم که در اولین حضورش در تیم ملی اسپانیا شش رئالی را برای بازی با کرواسی در الچه دعوت کرد (ناچو، کارواخال، راموس، آسنسیو، لوکاس و ایسکو) آن تیم توانست نایب قهرمان جام جهانی با رهبری مودریچ را با نتیجه شش بر صفر شکست بدهد. نتیجه و اتفاق بدی نبود…

یک نفر به من توضیح بدهد که چطور لوئیز انریکه همچنان می تواند به اریک گارسیا پس از شروع فصل وحشتناکش با دو اخراج اعتماد داشته باشد و او را به ناچو ترجیح بدهد که بازیکن بی نقصی است و می تواند در همه پست های دفاعی بازی کند. از سویی او هیچ مهاجمی را دعوت نکرده تا از فران تورس در پست مهاجم نوک استفاده کند و بدین ترتیب یک ستاره را از پست اصلی خود دور می کند. می توانست رائول دی توماس را دعوت کند هر چند که شاید دوست نداشته یک محصول آکادمی رئال را در لیست قرار بدهد. هر چند که در نهایت برخی محصولات آکادمی نظیر مارکوس یورنته، مارکوس آلونسو، رگیلون و سارابیا را در لیست قرار داده است. برخی دوستانم به شوخی می گویند که وقتی راموس ریکاوری کند و در پاریس بازی کند، انریکه او را در لیست قرار می دهد چون حالا در پی اس جی است و این قانون تقریبا همیشگی در مورد لیست های رئال را نمی شناسد:” لوئیز انریکه دوباره هیچ بازیکنی از رئال مادرید را در لیست قرار نداد.”در حقیقت خیلیا ز دوستان اتلتیکویی و حتی بارسایی من این موضع او را درک نمی کنند و می گویند:” توماس در تیم ملی همیشه بازیکنی از رئال حضور داشت همان طور که بازییکنانی از اتلتیکو و بارسا حضور داشتند. از میان تیم های بزرگ همیشه باید بازیکنانی دعوت شوند تا تیم ملی ژن پیروزی داشته باشد.” لطفا شما خودتان با لوئیز انریکه صحبت کنید و در این باره به او توضیح بدهید. به حرف  من گوش نمی دهد. تصور می کنم که من هم از لیست خط خورده باشم و تلفنم را جواب نمی دهد. رئالی بودن به من کمک نمی کند، هر چقدر اشک از روی خشم و تاسف بریزم هم فایده ای ندارد. امیدوارم که لیگ ملت های اروپا را ببریم. از ته قلبم این را می خواهم. تصور می کنم که لوئیز انریکه مربی مناسبی نیست اما ما یک ارتش هستیم…

توماس رونکرو